#แชร์ประสบการณ์ #ทีมออสเตรเลีย #ทีมเมลเบิร์น
…
ประสบการณ์เรียนภาษาอังกฤษที่เมลเบิร์นเกือบ 1 ปี และการเตรียมตัว
…
จากประสบการณ์เมื่อตอนได้ไปใช้ชีวิตช่วงเวลาสั้น ๆ ในต่างแดน น่าจะมีประโยชน์สำหรับคนที่กำลังอยากย้ายประเทศบ้าง
…
การเตรียมตัว
- พื้นฐานภาษาอังกฤษต้องมีบ้าง — เตรียมตัวเรื่องภาษาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทางเลือกที่ดีที่สุด คือ การเรียนภาษาจากไทยไปบ้าง เพื่อให้เรามีความคุ้นชินกับสังคมต่างชาติ สำหรับผมเลือกเรียนที่ AUA ประมาณเกือบ ๆ ปี (เรียนจนจบ Level 15) ขนาดเตรียมตัวเป็นปีแต่พอไปถึงเมืองที่ใช้ภาษาอังกฤษจริง ๆ ก็เอ๋อแดกไปเกือบสองเดือนเลย … สื่อสารแทบจะไม่ได้ตลอดเวลาสองเดือนแรก เข้าที่เข้าทางเมื่อเข้าเดือนที่สาม เริ่มสื่อสารได้คล่องตอนเข้าเดือนที่เจ็ด
- เงินในบัญชี — อันนี้มีผลโดยตรงต่อการขอวีซ่าเลย เท่าที่พอสังเกตุได้คือ ควรมีเงินหมุนประมาณเดือนละแสนบาท ย้อนหลังสัก 6 เดือน … หมายความว่า ไปเรียน 7 เดือน ก็ควรมีเงินในบัญชีสัก 7 แสนบาท แต่ต้องเป็นเงินที่หมุนไปหมุนมานะ ไม่ใช่เป็นเงินก้อนเข้ามารวดเดียว (ยอดเงินประมาณการณ์)
- การติดต่อสถานที่เรียน — ถ้าพอจะมีความรู้ก็ติดต่อตรงไปที่สถานที่เรียนได้ แต่ถ้าคนที่เริ่มจากศูนย์เลย แนะนำให้ติดต่อผ่านเอเจนท์ … ตอนผมไปผมใช้ IDP (ไม่ได้ค่าโฆษณานะ) เพราะที่นี่เค้าดูแลเรื่องเอกสารให้ตั้งแต่เริ่มต้น ไม่คิดค่าบริการเพิ่ม เพราะเค้าได้รับคอมมิชชั่นจากมหาลัยอยู่แล้ว
การใช้ชีวิตและเรื่องอื่น ๆ
ผมอาจจะโชคร้ายนิดหน่อยที่เจอเรื่องไม่ค่อยดีที่เมลเบิร์นพร้อม ๆ กัน แต่ก็เจอแค่ช่วงแรก ๆ มีทั้ง เจอคนเหยียดเอเชีย, เจอวัยรุ่นออสซี่เข้ามาหาเรื่องบนรถไฟ, เจอคนแทงกันบนรถเมล์ .. ดังนั้นจึงอยากแนะนำวิธีการใช้ชีวิตและเอาตัวรอดไว้
- การใช้บริการรถสาธารณะ — พยายามอยู่ในโซนที่มีผู้โดยสารอยู่บ้าง ไม่เลือกที่จะไปนั่งอยู่ส่วนที่ไม่มีใครเลย อย่าเพิ่งห้าว .. เอาตัวรอดไว้ก่อน รถเมล์ที่นี่ตรงเวลาตลอด
- คนที่นี่เปิดเลนส์พิเศษไม่เป็น — ปกติรถที่นี่จะไม่ติด เราจึงไม่เห็นตำรวจจราจรเลย (มีมั้ยไม่รู้) แต่ถ้าเกิดอะไรสักอย่างทำให้รถติดขึ้นมา ต่อให้ยาวแค่ไหน ถ้าถนนมี 2 เลนส์ เค้าก็วิ่งแค่สองเลนส์ ไม่มีเปิดเลนส์ 3 เลนส์ 4 เหมือนบ้านเรา
- มอเตอร์ไซค์มีน้อยมาก — เจอแทบนับคันได้ และการใช้มอไซค์ที่นี่ก็เหมือนรถยนต์หนึ่งคัน ก็คือขับต่อจากรถยนต์ ไม่มีแทรกรูตรงกลาง หรือ ด้านข้างเหมือนบ้านเรา
- อยู่ไกล ๆ วัยรุ่นออสซี่เอาไว้ — วัยรุ่นออสซี่น่าจะไม่ต่างจากที่เราเห็นในหลังฮอลลีวู้ด คือ แกล้งและหาเรื่องกันต่อหน้าผู้คน … ผมเองโดนดึงกระเป๋าและโยนไปมาบนรถไฟ ตอนนั้นทำอะไรไม่ได้ เราพูดอะไรไม่เป็น กลัวก็กลัว แต่ก็ยังดีนะสุดท้ายมันก็แค่แกล้งเรา ไม่ได้ทำอะไรมากกว่านี้ พวกนี้น่าจะแค่คึกคะนองตามวัย
- ใบขับขี่ของไทยสามารถใช้ขับรถที่นี่ได้เลย — ไม่ต้องทำใบขับขี่นานาชาติมา ที่นี่ขับรถทางซ้ายเหมือนกันปรับตัวไม่ยาก แต่ต้องทำตามกฎระเบียบเคร่งครัด ตรงไหนให้ขับ 60 ก็คือได้ไม่เกินนี้ ผมเคยโดยค่าปรับ ขับเร็ว 62 กม. / ชม. โดนไป 60 AUD ถ้าจำไม่ผิด เวลาขับในเมืองเมลเบิร์นต้องสังเกตุสัญลักษณ์ของ TRAM (รถราง) ให้ดี เพราะรถรางจะวิ่งตรงเลนส์กลาง อย่าเผลอไปติดไฟแดงเลนขวานะ เดี๋ยว TRAM มันเสยตูดเอา
- สภาพอากาศ — ที่เมลเบิร์นขึ้นชื่อว่าสภาพอากาศโหดร้ายมาก วันนึงมีแม่งเกือบ 3 ฤดู คือหนาวเกือบตลอด สักพักฝนตก ระหว่างฝนตกอาจจะเจอลูกเห็บและแสงแดดไปพร้อม ๆ กัน .. แต่แปลกนะอากาศแปรปรวนขนาดนี้
- อาหาร — เริ่มต้นถูก ๆ คิดเป็นเงินไทยประมาณ จานละ 350 บาท
- กาแฟ — ราคาประมาณ 100 บาท
- น้ำดื่ม — ราคาประมาณขวดละ 100 บาท น้ำเปล่าที่นี่แพงมากนะ เพราะออสเตรเลียเป็นประเทศที่ 90% จะแห้งแล้ง คนจะใช้ชีวิตกันมากแค่รอบ ๆ เกาะออสเตรเลีย ตรงกลางประเทศเป็นทะเลทรายเกือบทั้งหมด
- การข้ามถนน — ที่นี่ไม่มีสะพานลอย เวลารอข้ามถนนถ้าไฟเขียวให้เดิน ก็เดินได้เลยไม่ต้องสนใจ รถมาเร็วแค่ไหนก็ต้องจอด
- การทำงาน — เริ่มต้นง่ายที่สุดสำหรับเด็กไทย ก็คือ เดินไปหางานทำที่ร้านอาหารไทย ส่วนมากก็จะเป็นเด็กเสิร์ฟ หรือทำงานหลังร้าน รายรับเริ่มต้นร้านอาหารไทยมักจะให้เป็นรายวัน ตกวันละ 50 AUD แต่หลายที่พอทำได้สักเดือนก็ขึ้นเงินให้ ก่อนกลับผมได้วันละ 100 AUD ไม่รวมทิป .. ผมเลือกทำ 6 วันเลย พักแค่วันเดียวพอ ตกสัปดาห์ละ 600 AUD เดือนละ 2,400 AUD หรือคิดเป็นเงินไทย เรท 30 บาทตอนนั้นก็ราว ๆ 72,000 บาท (ทำงานตั้งแต่ห้าโมง – สี่ทุ่ม)
ที่ออสเตรเลีย จะเจอคนเอเชียเยอะ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเป็นชาติตะวันตกที่อยู่ใกล้ที่สุด
** เท่าที่จำได้มีเท่านี้ ถ้ามีอะไรที่นึกออกจะเอามาเพิ่มให้เป็นข้อมูลสำหรับคนที่กำลังจะไป **
** ใครมีโอกาสได้ไป .. ขอให้คว้าเอาไว้ ถ้าอยู่ได้ถาวร ก็อยู่เถอะ **
ส่วนตัวผม ตัดสินใจกลับมาอยู่ไทยได้หลายปีแล้ว บอกตรง ๆ ว่าตัดสินใจผิด … ถ้ากลับไปเลือกใหม่ได้ ก็คงเลือกที่จะอยู่ที่นั่น … (แต่ผมไม่ได้เลือกกลับไทยเพราะลูกบิดนะ)
